ELA czy ALA

Jest babcia i jest jej wnuczka. Ela i Ala.

Z bliska ich nie rozróżnisz. Co dopiero z dala!

Więc zawsze, choćbym Bóg wie, jak bardzo się starał,

czy w górach, czy nad morzem, wieczorem czy z rana,

/a nawet – wielkie nieba! – w niedzielę, w kościele/

nie wiem, czy widzę Alę, czy też może Elę.

 

Wiem, że to nie ich wina, lecz mojej pamięci,

która pewnie nie raz jeszcze numer mi wykręci

taki, że będę musiał potajemnie pytać dziadka,

czy to jego wnuczka, czy to jego „babka”.

 

Wciąż wierzę, że wreszcie zacznę je rozróżniać,

choć coraz trudniej przychodzi mi nauka…

A tak, po cichu, czy miałbym taki problem,

gdyby babcia, zamiast wnuczki – miała wnuka?!

 

Sławek Chojnacki, 7-8.09.2013 r.