Spotkanie 54 - Krajoznawcze Spotkania Rodzinne Krajoznawcze Spotkania Rodzinne - Spotkanie 52

Spotkanie 54. Cisna

 

54. KSR - Cisna

na 54. KRAJOZNAWCZE SPOTKANIE RODZINNE
"Sławek zaprosił do Cisnej"

 

Taki mieliśmy program Spotkania:

 

 

Zakwaterowanie:

Zakwaterowanie - OSTOJA - MARIA I WALDEMAR WIERZBICCY, Cisna 55, 38-607 Cisna, tel. 13 468-47-92, kom. 691-892-657

 

Program spotkania:


06.10.2023 r. (piątek)

  • 13.50 - spotkaliśmy się przy Muzeum Historycznym w Sanoku, ul. Zamkowa 2
    • Muzeum Historyczne - główną siedzibą muzeum jest Zamek Królewski. Pierwszy sanocki zamek wybudował na miejscu drewnianego ruskiego grodu król Kazimierz Wielki (po 1341 r.). W zamkowych komnatach odbyło się wesele króla Władysława Jagiełły z trzecią żonę Elżbietę Granowską. W latach 1523-1548 starosta sanocki Mikołaj Wolski, z polecenia królowej Bony, przebudował średniowieczny zamek w renesansową rezydencję. Liczne przebudowy i rozbiórka części zabudowań w okresie rządów austriackich obniżyły walory architektoniczne obiektu. Dopiero prowadzona od początku lat 90. XX w. renowacja pozwoliła na odsłonięcie lub odtworzenie wielu renesansowych założeń i detali, a w późniejszych latach odbudowę skrzydła południowego zamku, zakończoną rewitalizacją wzgórza zamkowego. Odtworzony został średniowieczny mur obronny a na reliktach wieży z czasów Kazimierza Wielkiego wybudowano taras widokowy. Wzorując się na renesansowych założeniach urządzono zamkowe ogrody. W 1934 r. sanocki zamek przekazano nowo powołanemu Muzeum Ziemi Sanockiej. W sierpniu roku 1944 wycofujący się okupanci wywieźli z sanockiego zamku wiele cennych zabytków, część z nich została odnaleziona po wojnie w okolicach Legnicy. Pod koniec działań zbrojnych w zamku umieszczono szpital wojskowy a następnie, do roku 1946, działała w nim rusznikarnia. Po opuszczeniu zamku przez wojsko muzeum wznowiło działalność. W roku 1968 zmieniono nazwę instytucji na Muzeum Historyczne w Sanoku. Sztuka cerkiewna XV-XIX wieku, to jedna z wystaw stałych Muzeum. Na kolekcję składa się ponad 700 wyjątkowych ikon w większości namalowanych na drewnie, a także krzyży cerkiewnych, chorągwi oraz ksiąg. Stanowią one pozostałości po zniszczonych cerkwiach i są niemymi świadkami minionych czasów. Niezwykle interesująca jest największa w świecie kolekcja dzieł Zdzisława Beksińskiego, w tym fotografie, rysunki, grafiki i obrazy tego wybitnego artysty.
    • Zwiedzaliśmymy miasto - nad Sanem wijącym się pośród zalesionych gór powstała przed wiekami osada, która od rzeki wzięła nazwę Sanok. Już w połowie XII w. był to gród obronny i ważny ośrodek administracyjny. Rolę tę pełnił także w wiekach późniejszych. Ukształtowanie terenu i warunki geograficzne miały niewątpliwie wpływ na to, że Sanok, już od przeszło 800 lat wpisany jest w historię Podkarpacia. Królewskie Wolne Miasto Sanok skrywa szereg wyjątkowych atrakcji.
      • Osiemnastowieczny ratusz miejski powstał w oparciu o istniejącą wcześniej kamienicę po pożarze poprzedniej, drewnianej budowli. Gruntownego remontu i przebudowy obiektu dokonano w 1892 r.
      • Klasycystyczna budowla Archikatedralnego Soboru Prawosławnego pw. Świętej Trójcy została wzniesiona w 1784 r. jako parafialna cerkiew grecko-katolicka. We wnętrzu znajduje się kompletny ikonostas z XIX w. oraz XVII-wieczna Cudowna Ikona Matki Boskiej Sanockiej.
      • Synagoga tzw. „Mała Synagoga” została zbudowana w 1924 r., przez chasydów, zwolenników cadyków z Sadogóry.
      • W dawnych Koszarach 2 Pułku Strzelców Podhalańskich znajdowały się austriackie koszary 45 Galicyjskiego Regimentu Piechoty, zbudowane w 1912 r. W 1918 r. stacjonował tu stworzony spontanicznie z miejscowych ochotników 3 Batalion Strzelców Sanockich.
      • Park miejski i kopiec Mickiewicza założony w 1896 roku, położony jest na stokach dominującej nad miastem Góry Parkowej, na której szczycie sanocka młodzież usypała w 1898 r. kopiec, na cześć setnej rocznicy urodzin Adama Mickiewicza.
  • 19.00 - obiadokolacja
  • 20.30 - cieszyliśmy się wzajemnym towarzystwem i radosnym śpiewem

07.10.2023 r. (sobota)

  • Śniadanie we własnym zakresie!
  • 9.30 - wyruszyliśmy na wędrówkę głównym beskidzkim szlakiem czerwonym, z Cisnej w kierunku granicznego Okrąglika 1101 m n.p.m. Byliśmy na terenie Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego wchodzącego w skład Zespołu Karpackich Parków Krajobrazowych. Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy o powierzchni 51 461 ha został utworzony w 1992 r. Chroni typowe dla Bieszczadów Zachodnich walory przyrodnicze, krajobrazowe i kulturowe. Leży w granicach administracyjnych gmin: Cisna, Komańcza, Baligród, Solina, Zagórz i Czarna, wchodzących w skład województwa podkarpackiego. Stanowi część Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie". Teren Parku charakteryzuje się rusztowym przebiegiem grzbietów górskich i kratowym układem dolin rzecznych. Skały budujące opisywany obszar należą do tzw. fliszu, który jest zespołem naprzemianległych warstw łupków, piaskowców i zlepieńców. Ukształtowane w ten sposób poszczególne masywy pasm są w większości zalesione. Wróciliśmy tym samym czerwonym szlakiem.
  • 18.00 - obiadokolacja
  • 20.00 - przeszliśmy do baru Siekierezada - łatwo się domyśleć, skąd wzięła się nazwa baru w Cisnej. Nawiązuje oczywiście do książki Edwarda Stachury o takim właśnie tytule, jak i jej filmowej adaptacji kręconej właśnie w Cisnej w 1986 roku.

08.10.2023 r. (niedziela)

  • Śniadanie we własnym zakresie!
  • 9.30 - dalszy ciąg bieszczadzkich wędrówek. Tym razem udaliśmy się beskidzkim czerwonym szlakiem w przeciwną stronę, w kierunku Wołosania 1071 m n.p.m. Po drodze zajrzeliśmy do Bacówki pod Honem. Bacówka ta, to unikalne, górskie schronisko, perełka drewnianej architektury według projektu Edwarda Moskały. Jest to najwyżej położony budynek w Cisnej - 663 m n.p.m zlokalizowany u podnóża lasu pod górą Hon (820 m n.p.m), z tarasem widokowym na południowo-wschodnią część Bieszczad, skąd można obserwować szczyty od Horbu (709 m n.p.m) do Jeleniego Skoku (777 m n.p.m). Spacerując po Ciśniańsko-Wetlińskim Parku Krajobrazowym zauważyliśmy, iż całą długością pasma granicznego biegnie główny europejski dział wodny, oddzielający zlewiska Bałtyku i Morza Czarnego. Obszar Parku leży w dorzeczu Sanu. Do najważniejszych rzek Parku należą - Solinka, Wetlina i Osława. Płynąc krętymi, głęboko wciętymi dolinami o stromych stokach, tworzą piękne przełomy. Na wielu rzekach i potokach występują progi skalne. Zdarza się, że woda i kamień tworzą niewielkie wodospady.
    Flora Bieszczadów liczy około 940 gatunków. Na panującą tu wszechwładnie buczynę karpacką składa się przede wszystkim buk, a dalej jodła, jawor i świerk. W skład fauny Parku wchodzi znaczna liczba zwierząt chronionych i rzadkich (około 80 gatunków), wśród których królują drapieżniki. Bardzo popularny jest tutaj jeleń karpacki, oczywiście nie drapieżnik :))
  • 18.00 - obiadokolacja
  • 20.00 - spędziliśmy wieczór z przyjaciółmi :)

09.10.2023 r. (poniedziałek)

  • Śniadanie we własnym zakresie!
  • 7.43 - wyjechaliśmy autobusem PKS do Sanoka! aby zwiedzić wyjątkowy Skansen Budownictwa Ludowego. Jest on jednym z pierwszych tego typu muzeów założonych na terenie naszego kraju. Możemy znaleźć tam największe pod względem liczby zgromadzonych obiektów wystawy. Sam skansen zlokalizowany jest na terenie osiedla Biała Góra. Muzeum zajmuje powierzchnię 38 hektarów. Widać zatem jak ogromną ekspozycję możemy tam podziwiać. Bardzo ciekawym miejscem jest także galicyjski rynek, który zwiedza się na początku. W zakresie zainteresowań tego muzeum wymienić możemy: kulturę ludową, budownictwo mieszkalne, gospodarcze, przemysłowe i sakralne kilku grup etnograficznych. Na terenie sanockiego skansenu znajdują się cztery duże obiekty budownictwa sakralnego. Są to kościół, a także trzy cerkwie. Dodatkową atrakcją dla wielu turystów jest stanowisko archeologiczne. Jego ogromnym atutem jest nie tylko ilość eksponatów, ale również lokalizacja, bowiem znajduje się on na skraju terasy nadzalewowej, z której rozciąga się niezapomniany widok na całe miasto. Sam park etnograficzny podzielony jest na kilka sektorów, w których przedstawione są eksponaty z danej grupy etnograficznej.
    Warto wspomnieć, że cała ekspozycja wzbogacona jest wyjątkową gospodą serwującą potrawy kuchni regionalnej.
  • 12.00 - zakończenie Spotkania

Żegnamy i do następnego Spotkania!


Zdjęcia w przygotowaniu.