Spotkanie 52 - Krajoznawcze Spotkania Rodzinne Krajoznawcze Spotkania Rodzinne - Spotkanie 52

Spotkanie 52. Pszczyna

 

52. KSR - Pszczyna

na 52. KRAJOZNAWCZE SPOTKANIE RODZINNE
"zaprosiliśmy do Pszczyny"

 

Taki mieliśmy program Spotkania:

 

 

Zakwaterowanie:

Zakwaterowanie - Pszczyna, Dom Turysty, ul. Cieszyńska 2, tel. 32 210-48-77, 32 212-85-45

 

Program spotkania:


24.03.2023 r. (piątek)

  • 14.00 - zakwaterowanie w Domu Turysty
  • 15.00 - zwiedzalismy miasto z przewodnikiem:
    • Pszczyna w średniowieczu była lokalnym ośrodkiem administracyjnym oraz siedzibą kasztelanii. Po raz pierwszy wzmiankowana została w 1303 r. Już wcześniej musiał funkcjonować tu gród, który pilnował szlaku handlowego z Krakowa w kierunku Bramy Morawskiej. Umocniony gródek – przyszły zamek pszczyński – stanął obok dogodnego brodu na Pszczynce, jedynego miejsca, gdzie użytkownicy szlaku mogli bezpiecznie przekroczyć bardzo podmokłą i bagnistą dolinę tej rzeki. W jego pobliżu już około 1200 r. miał istnieć kościół, wokół którego wyrosła osada, późniejsza Stara Wieś. Miasto lokowano prawdopodobnie w drugiej połowie XIII w. Kształtowanie się Rynku w obecnej formie miało miejsce w XIV-XV w., kiedy miasto otoczone już było drewniano-ziemnymi obwarowaniami, których ślad wyznaczają dziś ulice Warowna i Piwowarska. Rynek przyjął formę prostokąta z dłuższą osią ułożoną na linii wschód-zachód. Pierwszymi murowanymi obiektami rynkowymi były ratusz (budynek z 1658 r.) i kościół ewangelicki (z l. 1743-46), oba usytuowane w północnej pierzei. Po ostatnim, wielkim pożarze z 1748 r. zabudowę drewnianą powszechnie zastąpiły już budynki murowane.
    • Brama Wybrańców, zwana również „Wartą” − powstała w 1687 roku, najstarsza zachowana do dziś w niezmienionej formie część kompleksu zamkowego w Pszczynie. Usytuowana w południowo-zachodniej części rynku, była głównym wjazdem na teren zamku. Wzniesiona została przez budowniczego Consilio Miliusa na zlecenie ówczesnego właściciela zamku, Baltazara Promnitza, w miejscu dawnej, XV-wiecznej wartowni z mostem zwodzonym przez fosę. Mieściła pomieszczenia dla straży zamkowej. Żołnierze do straży, wybierani przez Promnitzów spośród chłopów z podległych im włości, byli nazywani właśnie „wybrańcami”. Pszczyńscy „wybrańcy” strzegli zamku do 1875 roku. Końcem lat 90-tych XX wieku, Gmina Pszczyna oraz Agencja Rozwoju i Promocji Ziemi Pszczyńskiej podjęły wspólnie działania, zmierzające do utworzenia w Parku Pszczyńskim, w części tzw. Dzikiej Promenady - Pokazowej Zagrody Żubrów. Dawna Puszcza Pszczyńska, obecnie Lasy Pszczyńskie, od 1336 roku była własnością kolejnych rodzin panujących w Pszczynie. Dodatkowym, bardzo istotnym aspektem było stworzenie ośrodka hodowlanego dla żubrów nizinnych sublinii pszczyńskiej.
  • 19.00 - 20.00 - ponieważ na Spotkaniu nie gwarantowaliśmy wyżywienia, czas ten przeznaczyliśmy na wieczorny posiłek, we własnym zakresie
  • 20.30 - wieczór spędziliśmy na spotkaniowych pogaduchach

25.03.2023 r. (sobota)

  • 08.00 - śniadanie,
  • 09.30 - wycieczka kolejowo - piesza:
    • do Zamku w Promnicach - lasy pszczyńskie, starannie zagospodarowane, głównie za sprawą dwóch właścicieli dóbr pszczyńskich – księcia Friedricha Erdmanna Anhalta-Köthen-Pless oraz Hansa Heinricha XI von Hochberga, bogate były w dziką zwierzynę oraz ptactwo. Powstanie zameczku myśliwskiego Promnice, położonego we wsi Kobiór nad Jeziorem Paprocańskim, wiązało się z myśliwską pasją książąt von Hochberg, oraz z myślą o najznakomitszych gościach zapraszanych na polowania w Puszczy Pszczyńskiej. Zameczek ten odwiedzili m.in. Wilhelm I Friedrich Ludwig von Hohenzollern oraz Wilhelm II. Miejsce to upodobała sobie także żona Hansa Heinricha XV von Hochberga – Mary Therese Cornwallis-West (księżna Daisy von Pless). Zameczek początkowo zwany domem myśliwskim (Jagdhaus), a następnie zamkiem (Jagdschloss) przejął funkcję zburzonego w 1830 roku tzw. dworu myśliwskiego (Jägerhof) znajdującego się w bezpośrednim sąsiedztwie zamku pszczyńskiego (naprzeciw ogrodu zamkowego). Do 1938 roku był własnością rodu Hochbergów, jednak w tym roku został przekazany państwu jako część opłaty spadkowej, którą musieli uiścić synowie zmarłego Hansa Heinricha XV, aby objąć po nim schedę. Odtąd pałacyk znajdował się w gestii Lasów Państwowych, potem kopalń i zrzeszeń górniczych, by w 2003 roku znów stać się własnością Skarbu Państwa. W tym roku odbyło się tam spotkanie prezydentów Polski, Węgier, Słowacji I Czech.
  • 19.00 - obiadokolacja
  • 20.00 - wspominaliśmy, planowaliśmy i cieszyliśmy się sobą :)

16.10.2022 r. (niedziela)

  • 08.00 - śniadanie,
  • 10.00 - zwiedzamy Zamek w Pszczynie – w istocie pałac, dawna rezydencja magnacka w Pszczynie (niem. Pless) na Górnym Śląsku, która powstała w miejscu obronnego gotyckiego zamku z początku XV wieku, zbudowanego zapewne w miejscu wcześniejszej fortyfikacji. Następnie zamek przebudowano w XVI wieku w stylu renesansowym, a w XVIII wieku w stylu barokowym i ponownie w XIX wieku w stylu francuskiego baroku z czasów Ludwika XIII.W średniowieczu własność między innymi książąt opolsko-raciborskich, książąt opawskich i książąt cieszyńskich. W latach 1548–1765 należał do śląskiego rodu Promnitzów, 1765–1847 książąt Anhalt-Köthen-Pless, a od 1847 książąt Hochberg von Pless z Książa. W latach 1870–1876 dokonali oni przebudowy zamku, na skutek której uzyskał on swój obecny kształt architektoniczny w stylu neobarokowym. Wraz z zabytkowym parkiem krajobrazowym w stylu angielskim o powierzchni 156 ha tworzy zespół pałacowo-parkowy. W 1946 zamieniony na muzeum, obecnie działające pod nazwą Muzeum Zamkowe w Pszczynie. W przeciwieństwie do wielu innych zamków i pałaców na Śląsku, zniszczonych na skutek działań II wojny światowej i bezpośrednio po niej, w zamku w Pszczynie zachowało się oryginalne wyposażenie i meble, które sprawiają, że jest on obecnie jednym z najcenniejszych zabytków architektury rezydencjonalnej w Polsce.
  • 14.00 - Zakończenie Spotkania

Zdjęcia w przygotowaniu.